dag 44 tot 57

Dag 44 maandag 23 maart.
Vandaag zouden we ook weer om 9 uur vertrekken en omdat jan niet meeging was dat geen probleem ( sorry jan, zijn maar grapjes he ). Ik ben bij Arjen in de auto gestapt samen met Anna en Sander. Jochem is bij Pascal in de auto gestapt, zo konden Arjen en ik onze Nederlandse muziek luisteren en Pascal en Jochem rock !. in de auto was het erg gezellig had ik lange tijd niet meer zoveel achter elkaar meegezongen als nu. Ook Arjen en de andere deden vrolijk mee. De avond van tevoren hadden we het smokkelwaar in het busje gelegd. We wilde graag de banden de en montage machine op onze school hebben. Het is eigenlijk niet toegestaan om zulke dingen de grens mee over te nemen. Dus moesten we het er maar gewoon op wagen, we zijn nog nooit tijdens de reizen van Senegal naar Gambia of omgekeerd gecontroleerd op de auto’s dus het risico was klein. Voor het geval dat, hebben we wel maar al onze spullen over de machine heen gelegd van slaapzakken en dergelijke. De grenzen gingen gelukkig vrij snel in de ongelofelijke hitte deze dag. De douane beambten leren ons nu ook wel kennen en willen toch altijd weer teveel geld krijgen om ons door te laten, ze weten dat we het hebben en we toch door willen en dat we uiteindelijk ook wel betalen. Na het laten zien van de brief van de politie zeiden ze dat we de volgende keer goedkoper doorkomen. Hebben we alweer profijt ervan. tegen 3 uur kwamen we aan op het kampement. Te laat om nog naar school te gaan dus, we hebben Antje naar de school laten bellen om door te geven dat we helaas geen les meer kunnen komen geven door omstandigheden maar wel als we klaar zijn met lunchen het apparaat nog komen brengen, en of we Dan ook nog hulp kunnen krijgen bij het plaatsen van de machine. Na de lunch zijn we tegen half 5 naar de school gereden en daar stonden inderdaad nog een paar leerlingen ons op te wachten om ons te helpen. Je zou die gezichten eens moeten zien als je ze verteld dat je deze speciaal voor hun gesmokkeld hebt. Ze zijn je dan ook zo dankbaar of ze nu weten waar het voor is of niet. Na het plaatsen van de machine zijn we weer terug gegaan naar het kampement om ons verder voor te bereiden op de komende lesweek en met jan door te spreken wat er nog moet gebeuren, we kregen ook nog een paar overals mee, het aantal dat we tekort hadden om ze uit te kunnen delen aan de leerlingen in onze klas. Dit zijn we morgen van plan te gaan doen, samen met de kladblokjes en pennen die we van Pro active gekregen hebben :) zullen ze leuk vinden, en voor ons ook gemakkelijk tijdens de theorie lessen.
Maar goed eerst maar weer eens lekker avond eten, we zouden vandaag spaghetti krijgen en dat kregen we dus ook met een lekkere vleessaus erbij. Na de nodige flag’s ( bier ) zijn we dan ook wel weer vroeg gaan slapen, was weer een lange en vermoeiende dag en morgen moeten we er weer goed tegen aan kunnen.



Dag 45 dinsdag 24 maart.
Vanmorgen alweer om half 8 opgestaan, hoef het de volgende keer niet meer te vermelden denk ik haha. Maar goed we zouden vandaag iets vroeger naar school gaan om nog een gesprek met Sané te kunnen hebben voor hij naar Gambia zou gaan voor de les van eb granaat. We wilde het graag even hebben over de nieuwe apparaten die er kwamen en de te kleine ruimte die we nu hebben om alles in kwijt te komen. Dit was allemaal geen probleem en we mogen een deel van het naast liggende houtbewerking lokaal gebruiken om apparaten neer te zetten wat ons wel erg goed uitkwam.
Na dit gesprek zijn we naar de leerlingen gegaan die zoals altijd al klaar stonden. We hebben ze het nieuwe apparaat laten zien en verteld waar het voor dient, en gezegd dat wij ze gaan leren hier mee te werken zodra we 380 volt tot onze beschikking hebben. Hierna is pascal begonnen met het benoemen van de onderdelen die we al eerder genummerd hadden, en om te kijken of ze ook alles goed begrepen en onthielden heeft hij gelijk een klein examen gedaan. Dit ging naar Pascal’s zeggen gelukkig vrij goed en je kon gelijk zien we er echt goed luisterde en wie er alleen maar deed alsof. De slechtere heeft hij daarna bij de betere gezet en zo elkaar laten helpen om het te begrijpen. Ik ben deze dag weer begonnen met de Electro theorie. Dit gaat er moeizamer in dan verwacht maar we hebben er gelukkig genoeg tijd voor uitgestoken en onszelf nergens op vastgepind van dit moet dan en dan moet dat, we zien wel hoever we komen en dan maar liever iets langer doorgaan over een onderwerp wat ze straks geheel begrijpen en 10 waar ze maar de helft van weten
Apparaat onthuld, onderdelen benoemen, Electro les, test examen. Auto opgeruimd, rosé gekocht lekker goeiekoop getankt, olie en diesel voor project, remvloeistof van Arjen en jochem. Savonds film gekeken, en 1 fles rosé voor Arjen en pascal tijdens het kaarten

Dag 46 woensdag 25 maart.
Vandaag zoals de rest van de week weer naar school gegaan. Vandaag hadden we een verassing voor onze leerlingen. We hadden van jan een paar overals gekregen die we vandaag zouden gaan uitdelen, jan was er ook bij aanwezig. De jongens vonden het geweldig. Allemaal een eigen overal met daarbij ook nog eens een pen van berner en de kladblokjes van pro-active :) das wel erg gemakkelijk tijdens de theorie lessen nu. Ze hebben allemaal hun eigen naam op het kladblok geschreven, de overals aangedaan en wanneer deze te groot of te klein was geruild bij jan in de wagen. En daarna samen met het overal en het kladblok met de pen op de foto. Hierna zijn we verder gegaan zoals de dagen van tevoren pascal buiten met het chassis en de juiste benamingen en ik met de Electro theorie. Na de les zijn we terug naar het kampement gegaan. Vanochtend hebben we Baboeka 3 van onze eigen blikken met eten gegeven, bami goreng in blik nog wel. Hier verheugde pascal en ik ons erg op, was weer echt eens iets anders dan normaal. We kregen het geserveerd met extra vlees, saus en aardappels er doorheen wat smaakte dat goed en ook Jan en Baboeka hebben er goed van kunnen smullen. Na het middag eten hebben we nog een kleine 2 uur gerelaxt op het kampement waarna we tegen kwart voor 3 weer terug naar school zijn gegaan om nog tot 6 uur les te gaan geven, gewoon weer verder in dezelfde groepen zoals vanmorgen. Deze extra les hadden zo ook verdient omdat we maandag niet daar waren geweest. Na deze lange en vermoeiende lesdag zijn we idd weer terug gegaan naar het kampement waar we voor vanavond een bbq gepland hadden. Iedereen zou mee eten, zelfs de 2 Duitsers die hier ook verblijven en het personeel van het kampement. De jongens die in Zichanchor verblijven hadden 10 kilo vlees gekocht. En Baboeka zou zorgen voor de friet en salade. De sausjes hadden we ook nog zelf, tegen een uur of 8 zijn we begonnen met het bbq’en, ofja toen is het personeel begonnen met bbq’en wij hoefde alleen maar te wachten tot al het vlees gegaard was en alles in één keer geserveerd werd, het was erg gezellig en iedereen had hierna meer dan voldoende gegeten. De avond is nog later en nog gezelliger geworden echt super.
Nouja zou ik bijna het belangrijkste vergeten! Me haren zijn er bijna compleet af gegaan vandaag, op 1 mm na… ja hoe gebeurd zoiets nou denk je dan, dat doet die Etienne toch niet zomaar. Nou zat ik daar lekker met een flag in me hand en ik vroeg aan Alima ( vrouw uit het dorp ) of er ook een kapper was in Baila omdat ik graag me haren gewoon geknipt wilde hebben, nou zei wist wel iemand dus niet veel later stond Alima hier op het kampement zei zou kunnen knippen. Oké ga je gang dan maar. In het begin ging alles prima en zag het er goed uit. Nu de zijkanten nog bijwerken met de tondeuse.
Mooi met het kapje erop om de juiste afstand te bewaren en al, ook dit ging redelijk goed al zag het er nu uit als een bloempot kapsel dit knipte ze een beetje bij en ging redelijk. Nja nu nog me nek bijscheren en klaar. dit deed ik eerst ff voor en ze deed het na maar ze dacht dat ze nu ook nog boven de haren kon bijwerken met de tondeuse maar ze weet niet dat het zonder kapje veel korter word en ze gaat zonder benul aan de rechter zijkant ermee overheen, aaaaaaaah nu is er echt geen weg meer terug en zal toch alles eraf moeten ! In eerste instantie vond ik het maar niets en bleef ik maar in de spiegel kijken en herkende ik me eigen schaduw niet meer. Maar de dag erna was ik er al meer aan gewend en nu vindt ik het zelf steeds leuker worden en krijg ik allemaal complimentjes dus ik vind het wel goed zo :) nja eer ik thuis ben zal het wel weer wat langer zijn maar er zijn voldoende foto’s gemaakt en films om te zien hoe het gegaan is en eruit zag.

Dag 47 donderdag 26 maart.
Zoals tot nu toe bijna elke dag begon de les weer om 9 uur. Bij aankomst op school kwam sané al snel naar ons toe en vertelde dat hij een gesprek wilde hebben met Pascal, Rick, Piet en mij. Ik wist niet wat me te wachten stond maar hij keek niet erg blij. Het duurde niet lang of het werd me duidelijk waar het hier over ging, had gister een paar woorden opgevangen tussen een gesprek van Pascal en Piet. En dat klonk al niet erg goed. Tijdens het gesprek kwam precies aan het licht wat er fout was gegaan, door het taal verschil en slecht vertalen door een van de gidsen is er gewoon een communicatie fout geweest. Nadat Rick en Piet het kantoor uitwaren hebben Pascal en ik nog even verder gepraat met Sane om hem goed uit te leggen wat er mis gegaan is, hierna was het wat rustiger en begreep hij wat er fout gegaan was. Hierna zijn we verder gegaan met de les, en toen kwam de voor ons nu beruchte pauze. Zit ik daar lekker op mijn plastic tuinstoel met een super verse kop thee in mijn hand, schijft die stoel opeens naar achter en valt de lekkere thee zo over mijn buik heen, Wtf! That’s Hot ! ik sprong gelijk op en veegde de warme thee van mijn buik af, ik wreef al gelijk huid van de grootste brandwond. Ik vroeg direct voor iets om mee te koelen maar de aanwezige leeraren wilde me niets geven en zeiden dat ik het maar beter zo kon laten na flink wat schelden in engels en Frans kwamen ze dan toch met een zak heel koud water, deze in een handdoek gewikkeld en op de brandplek gehouden met daartussen brandwond zalf gaas. Zo heb ik nog de les afgemaakt en zelfs nog gegeten op het kampement, na een telefoontje met Antje gaf zei pascal het advies toch met mij naar Poste de Baila te gaan ( de dokter in Baila ) dit hebben we dan ook maar gelijk na het eten gedaan. Bij de dokter aangekomen moesten we eerst vragen of hij me kon helpen, dit was prima en konden doorlopen naar zijn kantoor waar hij me temperatuur opnam en me bloeddruk meten. Dit was allemaal in orde, nu begon hij een soort van recept te schrijven wat ikzelf op hetzelfde terrein kon afhalen, we moesten het eerst afhalen en daarna terugkomen bij hem zodat hij het kon toepassen op de wond en uitleg kon geven over de medicijnen. Ja nu kwam dat eindelijk het echte werk, tot nu toe ben ik blijven koelen dik 2,5 uur dus. Het werd schoongemaakt met betadine en daarna werd dit weer weg gehaald met biseptine, dit branden beide echt als de pest maar gelukkig was wel alles wat hij deed steriel met handschoenen en al. Hierna deed hij met een houten spatel de biafine zalf erop wat gelukkig niet deed prikken maar wel deed koelen en zorgen dat de wond sneller heelt. Nu ging het gelukkig beter, ik had al in totaal 3 apc genomen dus de medicijnen die ik gekregen had bij de dokter kon ik nog niet nemen. De antibiotica ga ik niet gebruiken als het niet nodig is en de wond niet gaan ontsteken, mocht dat wel zo zijn dan neem ik antibiotica welke we hebben meegebracht uit Nederland die wat in combinatie gebruikt mag worden met de malarone. De pijnstillers zal ik wel gaan gebruiken als ik pijn heb, en de zalf ook de eerste 3 dagen zoals de dokter me heeft verteld. Hierna is de dag vrij snel verlopen, wel erg lastig, kon bijna niet bewegen want wanneer ik dat zou doen schaafde de wond langs me broekrand af en dan had ik deze al omgeslagen. De zalf deed gelukkig wel goed zijn werk. De open plek kreeg al vrij snel een korst die er helaas ook weer afging als het verband vervangen werd. Na de 3 dagen van zalf gebruiken ben ik geen verband meer gaan gebruiken en heb ik de wond in de openlucht laten drogen dit was goed want nu kon de korst goed uitharden wat wel als nadeel had dat dit nu gaan trekken en als ik draai de kans loop dat de korst weer scheurt, dit is gelukkig maar 1 keer gebeurd en na weer wat zalf eroverheen te hebben gedaan was dat ook geen probleem meer, nu maar gewoon laten voor wat het is en we zien wel wat het word. Op school zeiden ze al nu hoef je Baila nooit meer te vergeten.

Dag 48 vrijdag 27 maart.
Voor vandaag hadden we afgesproken om al om half 9 te beginnen, dan is het hier wat koeler en hebben we ook wat meer tijd om ze de laatste keer goed voor te bereiden op de toets die we maandag gaan geven. Deze dag zouden we ook weer op tijd vertrekken naar Abené om het weekend door te brengen, daarom was ons idee om ook iets eerder te stoppen met lesgeven zodat we genoeg tijd hadden om onze logeer spullen te pakken en richting Abené te rijden. De lessen gingen goed en ik had het idee dat ze het proefwerk wel goed zouden kunnen maken, wat ik zo meekreeg ging het bij pascal ook goed, hij had al meerdere kleine testjes gedaan en zo gepeild of ze het begrepen of niet, dit deed ik ook wel maar dan zonder punten hiervoor te geven. De dag ging vrij snel en toch goed ondanks de pijn aan mijn buik, welke ik al een beetje onderdrukte met de gekregen pijnstillers.
Na de les zijn we terug naar het kampement gegaan en heb ik met moeite me tas kunnen inpakken en ondertussen hebben we gewacht op de rest van de groep die met ons mee zou gaan naar Abené. Na het gezamenlijk eten zijn we na lang wachten op Arjen ( koffer aan het inpakken voor 2 nachten, en dan maar zeggen van niet… ) anders was hij bang dat ie dingen niet bij zich zou hebben voor dit weekend, we zijn hier in Afrika dus waar maak jij je druk om, mja tegen half 3 konden we dan eindelijk gaan rijden, dit was wel erg gezellig we hadden een usb stick met leuke andere muziek erop en hebben we in volle borst meegezongen achter in de auto. Dit zouden we veel vaker moeten doen is echt gezellig :) kan nu al niet wachten op de terug weg. Eenmaal aangekomen in Abené voelde we ons allemaal direct weer thuis, na wat relaxen en bisap gedronken te hebben, zijn we de kamers gaan indelen en de spullen in de kamers gaan leggen. Verder was de dag lekker relaxt en moest niks maar mocht alles haha. Het avond eten was zoals altijd weer goed verzorgd, lekkere macaroni met saus en lekkere salade, na het eten ben ik verder gegaan met me puzzelboekje en zijn de andere gaan pokeren en kaarten. En zijn we weer aan de rosé gegaan die alweer erg goed smaakte. Toen was het bedtijd maar ik had erg veel energie door de rosé en pascal ook, en omdat we samen met Arjen op een kamer slapen was hij dus de lul, dit werd een leuke stoeiparty en zijn matras slaapzak kussens en al vloog door de kamer heen en niet te vergeten hijzelf, dit heeft een tijd geduurd tot de energie op was en we Arjen eindelijk met rust werd gelaten, hij was niet erg blij met ons ( wel te begrijpen ) toen hij dacht dat we onze energie kwijtwaren gingen we toch noch ff verder met plagen. En kwam de fles met water goed van pas. Uiteindelijk zijn we dan toch gaan slapen tot om 8 uur de wekker ging.


Dag 49 zaterdag 28 maart.
Na een toch wel goede nacht hebben we Arjen nog een beetje geplaagd met opstaan waarna we zijn gaan ontbijten, pascal was al een uur eerder op en was al begonnen met het maken van het aggregaat wat steeds uitvalt na een minuut lopen, beetje vreemd maar opzicht geen groot probleem omdat de broer van Insa ook technisch is en dit wel kan verhelpen. om 9 uur zijn we vertrokken naar de plaats waar we zouden gaan vissen en relaxen en lekker picknick. Het zou 1,5 uur lopen zijn maar toen Rick het idee kreeg om toch ff naar het strand te lopen om de golven te checken zijn we hem kwijtgeraakt, en hebben we dik 20 minuten gewacht waarna we dan toch maar zonder rick verder gegaan zijn. Deze 1,5 uur werden zo al 1 uur en 50 minuten en uiteindelijk zelfs 2,5 uur. Eenmaal aangekomen was er een leuk klein strand waar je lekker kon zonnen en iets verderop was een leuke plek om te vissen voor wie dat wilde. Pascal en ik en een aantal andere kozen ervoor om lekker te gaan zonnen en te gaan zwemmen, dat was echt leuk hier want de stroming was er enorm en je moest hard zwemmen om ertegenin te gaan en niet te ver af te drijven. Om 1 uur gingen we lunchen en kregen we stokbrood met vlees mayonaise en uitjes of iets anders wat je lekker vond. De keuze was kaas, vlees, sardientjes of pasta. Na de lunch ben ik met Arjen en Bas naar het eiland aan de overkant gezwommen vol door de stroming heen, dit was wel ff afzien mja we moesten natuurlijk ook weer terug naar de overkant, eerst maar een heel stuk terug gelopen zodat we weer de goede kant op terug gedreven werden bij het naar de overkant zwemmen. Hierna zijn we een stuk terug gelopen waar je een cafeetje met zee zicht hebt, en relaxen stoelen en banken om op te liggen met een lekker koud drankje, dit deed ik samen met Jesper, Bart, Arjen. Hier hebben we een kleine 2 uur gezeten waarna we werden vergezeld door de rest van het gezelschap. Pascal was nog met Bronwyn op het stand gebleven en een paar andere om bij te bruinen. Hier zijn ze net iets te lang gebleven en hebben ze zich aardig verbrand Nadat iedereen ff lekker gerelaxt had en iets gedronken zijn we via het strand terug gelopen. Ik ben het hele stuk met Arjen terug gelopen en hebben een leuk en goed gesprek gehad nadat we alle kerstlieden gezongen hadden die we konden bedenken. Hierna is ieder zijn eigen gang gegaan en ben ik me gaan douche. Na het douchen hebben we nog gekaart en zijn Arjen en ik samen met chief drinken gaan halen een paar dorpen verder, in deze winkel vonden we ook wijn en chocolade die we echt niet konden laten staan en liggen. Toen we terug kwamen waren ze al bezig met de bbq, hier waren Bart en pascal aan het helpen. nou tijd voor een flag, tijdens het eten komt de witte wijn wel en daarna miss de rosé als we nog dorst hebben, het eten was heerlijk lekkere kippenpoot met friet en voldoende saus en salade, hierbij smaakte de witte wijn erg goed en de rosé als toetje deed het ook erg goed, na het eten hebben pascal en nog een paar andere een varkentje op het vuur gelegd en deze naar binnen gewerkt en zijn Arjen en ik nog verder gegaan met kaarten, je kunt je wel inbeelden dat we nu wel een stuk aan de klote hadden gezopen en toen we naar het kampvuur liepen iedereen weggejaagd hebben, waardoor weten we nog altijd niet, maar wij hebben ons nog goed geamuseerd met overzetten van muziek en het luidkeels meezingen van Nick & Simon. Tegen 1 uur zijn we gaan slapen en hebben we op een of andere manier pascal wakker gemaakt die al veel eerder was gaan slapen.













Van de volgende dagen ga ik iets minder gedetailleerd schrijven omdat de laatste dagen drukker zijn geweest dan voorgaande en ik weinig tijd heb gehad om alles goed bij te houden, hoop dat jullie dit niet al te erg vinden, wie toch nog dingen wilt weten welke ik niet in mijn dagboek verwerkt heb dan mogen jullie dit altijd vragen natuurlijk. Nee heb je ja kun je krijgen toch :)

Dag 50 zondag 29 maart
Vandaag zijn we om 9 uur opgestaan om te gaan ontbijten, ik had helaas wel hoofdpijn van de drank voorgaande avond, maar goed avonds een vent ochtends een vent zoals pap me geleerd heeft.
Ik had me opgegeven voor Afrikaanse dansles en pascal voor de Jambe ( als je dat zo schrijft ) les. Hier had ik wel zin in alhoewel ik nu pas bedacht dat het erg warm zal gaan worden als we zo in de zon gaan dansen op onze blote voeten nog wel. Maar goed zo gaat dat nu eenmaal hier. We kregen les van een man die erg ervaren was en op veel verschillende plaatsen in de wereld zijn les heeft gegeven. Alles ging stapje voor stapje tot je het begreep en dan ging hij pas weer verder. Het was bloedje heet en je zweten alles eruit, we hebben 2 keer pauze gehad die we ook wel nodig hadden, in Nederland kun je nog zo’n goede conditie hebben, maar bij dit klimaat veranderd dat echt wel. Toen wij klaar waren met oefen en de Jambe boys ook zijn we gaan combineren, zei op de Jambe en wij op hun muziek klanken dansen, dit was echt grappig voor de lokale mensen want de Jambe boys gingen net als ons wel eens mis en dan hoorde en zag het er grappig uit. Arjen, Bronwyn, Saskia, Antje en ik zaten in de dans groep en de overige deden mee met de Jambe op Jochem na, die had er niet zo’n zin in.
Na deze les hebben we nog geluncht samen met jan die net te laat was om de voorstelling bij te wonen. Hierna zijn we spullen gaan pakken nog wat gerelaxt en terug naar Baila gereden, op de Terug weg hadden we net als voorheen weer problemen met de auto’s, nu waren wij als eerste aan de beurt, we hoorde links voor een vreemd geluid in de aandrijving wat meeging met het motor toerental, wij gestopt onder de auto gekeken maar niets te zien, weer verder gereden en gedacht zal wel de aandrijf as zijn welke een tik gehad heeft, toch zat het ons niet lekkeren ben ik uit het raam gaan hangen om te kunnen kijken waar het geluid vandaan kwam ( ja mam dat heb ik veilig gedaan, binnen hield iemand me stevig vast ) ik hoefde niet lang te kijken voor ik zag waar het probleem zat, de wielbouten waren los aan het komen dus het wiel liep er bijna vanaf en klapperde steeds tegen de naaf aan. Ik commandeerde Pascal direct om te stoppen om de wielbouten aan te draaien, we stonden natuurlijk wel ff vreemd te kijken hoe zoiets nou kon, als dit toch iemand voor de gein gedaan heeft is dit echt geen leuk grapje. We hebben voor de zekerheid alle andere wielbouten ook maar nagetrokken, je weet maar nooit he. Toen wij weer op weg waren en nu gelukkig zonder raar bijgeluid zagen we een druppelspoor op de weg liggen, dat kon maar twee dingen betekenen, of een van de andere auto’s had een lek, of een van de lokale auto’s had een lek, maar aangezien die ons niet gepasseerd waren kon het alleen nog maar een van die van ons zijn. Zei waren doorgereden toen wij problemen hadden met onze auto dus we hebben direct gebeld dat er een van hun auto’s iets zou lekken, en ja hoor we hadden gelijk, de Nissan patrol ( van de Marokkaanse jongens ) waar Chris, Jesper en Bart nu meer rijden had de radiateur lek, het gedeelte waar je de aftapschroef mee losdraait was afgebroken en zat er nu dus een klein gaat waar je weinig aan kon doen, we hadden wel verschillende dingen bij ons maar net niet dat wat we nodig hadden, toevallig kwam het Camera team langsrijden met de Nissan Frontera zei hadden sleepkabels bij zich welke wij konden gebruiken nu, ons idee was om hen met hun auto te laten slepen aangezien zei een sterke diesel hebben en wij maar een benzine die al vol zat met 7 man. Alleen was er een nadeel, zei hadden nog nooit gesleept en gingen dit nu voor de eerste keer doen op een slechte weg, daarom kwamen wij met het idee dat wij met hun auto zouden rijden en zei bij ons zouden instappen. Maar dit wilde zei niet en zouden toch zelf slepen,naderhand hebben wij daar nog wel lol aan beleeft want ze hadden echt geen idee wat ze deden en het zou weinig gescheeld hebben of de sleepkabel had het begeven. We hebben de Nissan tot het volgende dorp gesleept en hier naar een oplossing gezocht zodat zei zelf op eigen kracht verder zouden kunnen rijden. Hier stond jan ook te wachten en hij had gelukkig nog een fles wijn in de auto liggen en wat gereedschap, ja waarom nou de fles wijn vraag je je af he :P Nou hier zit een kurk in en laat het nou toevallig zo zijn dat deze op de plaats past waar het gat zit. Nou na wat sleutel werk kon de kurk samen met wat lijm en een tay-rap vastgezet worden op zijn plaats. Nou weer terug in elkaar, water bijgevuld en rijden maar, nog geen 2 Km verder stonden we weer stil, de motor liep warm van de Nissan, nja zal nog wel lucht in het koelsysteem gezeten hebben, nog meer water toegevoegd en rijden maar weer, deze keer wel tot aan het Kampement gelukkig

Dag 51 maandag 30 maart
De laatste volledige week les, toch wel jammer als je er zo over nadenkt, je maakt het hier toch je eigen en bouwt iets op met de mensen waar je mee optrekt en elke dag weer les aangeeft, je krijgt hier op een andere manier iets terug van de mensen voor dat wat jij voor hen doet, ze waarderen het echt maar hebben niet de middelen om iets terug te doen wat voor ons natuurlijk ook geen probleem is. Wij weten waarvoor we hier zijn, daar hebben wij zelf voor gekozen. Ik begin me nu echt een leraar te voelen. De leerlingen begrijpen steeds meer onze manier van lesgeven en komen dingen aan je vragen en je hebt het gevoel dat je alles weet, en dat is zo anders dan iets geleerd krijgen, nu ik het zelf uitleg begrijp ik het ook veel beter dan voorheen wat voor onszelf ook echt weer een goede les is en het positieve van deze stage. Het meeste had ik dit gevoel nog toen ik gistere avond proefwerken aan het schrijven was en je echt moest nadenken over wat je wilde dat ze je konden laten zien wat ze geleerd hadden en dit op de juiste manier over te brengen naar hen. Je wilt het ook niet te moeilijk maken maar ook weer niet te gemakkelijk, daar probeer je een midden weg in te vinden net zoals je niet alleen theorie erin zet maar ook wat praktisch zodat je voor beide begrippen een kans geeft. We hadden dus inderdaad voor vandaag een proefwerk gepland en deze morgen ben ik daar ook gelijk mee begonnen, een ander klaslokaal gevraagd en ze allemaal apart aan een tafeltje gezet. Uitgelegd wat de bedoeling was, nog een aantal formules op het bord geschreven en de proefwerken uitgedeeld. Het duurde langer dan ik dacht en vond het zelf ook wel spannend, je ben toch wel benieuwd of ze iets van je geleerd hebben en of je het wel goed gedaan hebt, dit is dus ook wel een test voor jezelf eigenlijk. Binnen 2 uur waren ze klaar, de personen waar ik van verwacht had dat het goed zouden maken deden dit ook en omgekeerd, hoogste punt was een 9 en de laagste helaas een 4 ( man van 43 die niet kon rekenen ) dus ik was wel tevreden over het resultaat. Voor mijzelf heb ik nu al iets goed gedaan hier wat niemand meer van mij kan afpakken, bij pascal zal het niet veel anders zijn gegaan en zal wel voor een deel hetzelfde als ik ervaren hebben. Hij had voor zijn 6 leerlingen ook een proefwerk / test bedacht. Hij had natuurlijk veel moeite gedaan om alle onderdelen uit te leggen van de auto. In het Frans nog wel, hier heeft hij ook weer een hoop van geleerd want hij kan nu zo al die onderdelen in het Frans benoemen, petje af hoor. Bij hem was het ook erg goed gedaan het hoogste punt was een 9,5 en het laagste een 7.3. allebei tevreden dus :) Na het proefwerk vond ik het leuk om ze te belonen en heeft pascal zijn leerlingen rijles gegeven in de Rocky op het school terrein en ben ik met hen muziek gaan luisteren op de laptop en ze een film laten zien. Na de les zijn we terug gegaan naar het kampement hebben hier weer gegeten en gedaan enz. Ben ik nog met Bart naar Bignona gereden om te gaan internetten en eten te halen voor de bbq die we vandaag weer zouden hebben. Ook hebben we weer geld gewisseld en beltegoed gehaald.


Dag 52 dinsdag 31 maart.
Vandaag hebben we van groep geruild om les aan te gaan geven, ik ga de groep van pascal dus lesgeven in electro en pascal gaat met mijn groep verder om ze de onderdelen bij te brengen, er was dus weer werk aan de winkel. Ook zou ik vandaag gaan proberen om de banden machine aan de praat te gaan krijgen. We hadden het aggregaat van jan gekregen met een 380 volt aansluiting wat we voor het apparaat nodig hebben. Maar hier zou nog iets aan moeten gebeuren voor het zou gaan werken, de bekabeling moest nog gemaakt worden en de luchtleidingen die ook nodig zijn voor het bedienen van het apparaat moesten nog aangelegd worden, hier heb ik me met mijn groep op gezet en binnen anderhalf uur waren we daar klaar mee. Het aggregaat was niets mis mee, maar de banden machine zelf wel. Door het transport waren er aan de binnenzijde bedieningspedalen losgeraakt welke wij weer moesten terug monteren voor het goed functioneren van de machine. Ik heb 1 x kunnen voordoen hoe de machine werkt en daarna was het helaas over met de pret want toen viel de stroom helaas weer uit en ben ik verder gegaan met het lesgeven van electro. Na de les hebben pascal en ik nog wat plezier gehad met de Rocky, we hebben er leuk mee gedrift over het terrein van school waar alleen zand ligt, ook hebben we de motorvoertuigen leraar leren rijden, Ja daar stond ook ik van te kijken, een leraar motorvoertuigen die niet weet welke pedaal waarvoor dient en hoe je überhaupt moet rijden. Hier zijn we weer terug gegaan naar het kampement waar we de drank rekening voor de eerste 3 weken gepresenteerd kregen, wel per persoon natuurlijk, deze betalen wij natuurlijk wel van ons eigen geld, ik had een rekening van 26300 CFA en Pascal een van 38000 CFA voor mij dus €40,46 en voor Pascal € 58,46. Valt me toch nog wel mee als je nagaat dat je ook nog 2,50 euro zakgeld krijgt per dag, dus dat spelen we bijna Kiet. Na het afrekenen van de rekeningen zijn we om kwart voor 4 naar het voetbal veld gereden om daar de voetbal kleding uit te delen aan ons school voetbal team en daarna een wedstrijd te spelen tegen het dorp, helaas hebben we deze verloren ondanks de goede inzet van Arjen snijder de uitslag was 3 – 1 maar ze waren wel blij met de nieuwe kleding die zei gekregen hebben

Dag 53 Woensdag 1 april.
Vandaag weer net als de andere dagen begonnen met het lesgeven, bij het driften van gister zijn we er achtergekomen dat er nog een aantal dingen niet goed waren aan de auto welke dus gemaakt moesten worden. De massa kabel naar de accu was te dun en was door gefikt en de remleidingen waren mede hierdoor gaan smeulen en de koppelingskabel maakte massa waardoor ook deze gesmolten. na was het verhelpen van deze problemen is hij verder gegaan met het benoemen van de onderdelen. Ik ben met mij leerling de lesborden gaan ophangen die wij hadden meegekregen van school, hier op staat uitgelegd hoe een koppeling werkt met benamingen en al. Hier waren ze wel ff zoet mee en heb een aantal keren gewoon streng moeten optreden wanneer ik zag dat ze niet goed hingen en ze het van mij opnieuw moesten doen. Verder zijn deze dagen allemaal wel gelijk alhoewel het de laat dagen wel iets lastiger is om dingen uit te leggen aangezien de leraren vrij zijn en we dus geen goede tolk hebben. Gelukkig zijn er 2 bij die redelijk wat engels spreken en ons dan ook wel kunnen helpen hierbij. Na de les zijn we terug naar het kampement gegaan, we gaan vandaag samen met Arjen, Jochem, Steven en Papis naar zichanchor om het pasavant te verlengen en souvenirs te kopen :) ja dat hebben we ook wel gedaan hoor. Hoop dat iedereen het leuk vindt wat ik uitgezocht heb, is moeilijker dan je verwacht. Maar goed de markt was erg leuk en het afdingen op de artikelen ook, ze zetten altijd veel hoger in wat natuurlijk ook wel logisch is maar wij weten altijd het onderste uit de pan te halen, daarom hadden we ook Papis en Steve bij ons. Zei spreken de taal dat is al een voordeel en zei weten de richtlijnen van de prijzen. Hierna zijn we weer terug naar het kampement gereden waar we weer lekker gegeten hebben en de avond verder gezellig doorgebracht hebben

Dag 54 Donderdag 2 april.
Ieke ieke ieke puff, ieke ieke puf, Damn ETIENNE ! DE AUTO WILT NIET STARTEN roept pascal me toe, PROBEER DE START ONDERBREKER NOG EENS TE ONTGRENDELEN, riep ik terug, DOET HET NIET, zal de accu wel leeg zijn was mijn idee omdat meestal de startonderbreker dan ook niet goed functioneert. Na pogingen tot aanduwen waarvan ik al zei dat het niet zou lukken hebben we nog geprobeerd over te starten maar het wilde allemaal niet baten. Verdomme we moeten toch naar school en ik heb ook geen zin om te laat te komen, nja spullen in de escort gegooid en naar school gereden met nog altijd de vraag wat er nu niet goed is aan de auto waarom deze niet wilt starten.
Opschool aangekomen hebben we de band van de Escort weer opgepompt en zijn zei verder gereden naar Sindian. Pascal is toen de leerlingen en een leraar gaan uitleggen hoe het banden apparaat werkt en ik heb de film hierover die in het Frans is aan mijn klas laten zien. Voor de De en montage van de pneu :P de dag ging verder gelukkig vrij snel en hebben een hoop kunnen bijbrengen aan de leerlingen. Electro gaat goed bij deze groep en ze zijn erg leergierig om de sommen nog moeilijker voorgeschoteld te krijgen. Dat doet bij wel deugd en kan nu ook beter inspelen op hun niveau.
Na de les zijn we weer naar het Kampement gegaan waar we zijn gaan zoeken naar de oorzaak van het probleem met de bus. Eerst dachten we dat het aan de accu klem lag, de plusklem was gebroken en bij goed aandrukken werkt deze zonder probleem en starten de motor ook. Maar bij een tweede keer proberen was dit niet het geval, nja dan kan het nog het start onderbreek systeem zijn welke defect is, dan deze maar eruit halen en de kabels weer als origineel aansluiten. Deze poging was ook hopeloos en hij wilde nog niet starten, nja het was tijd om naar het toernooi te gaan wat deels door pascal georganiseerd was, ik zou niet meegaan hierna toe omdat ik last had van me maag en ontlasting en ik er toch niet heel veel aan vindt om daar in de zon langs het veld te staan, als ik nu mee kon spelen zou ik wel gegaan zijn maar dat was ook niet mogelijk door de brandwond op me buik. Ik ben dus op het kampement gebleven en heb nog even verder gezocht naar het probleem. Nog een half uur met Pap gebeld om andere opties te horen over het probleem. Hij zei dat ik de startmotor moest demonteren deze schoon moest maken op een externe accu op functioneren moest controleren en dan pas weer terug in te bouwen. Dit hebben we deze avond na het eten en het toernooi ook nog gedaan maar nog wou de motor niet starten, wat kan het dan zijn… hij krijgt benzine want de pomp loopt, het startrelais schakelt en de startmotor krijgt een spanning. Nja het is nu te laat om nog verder te gaan zoeken dus we stellen het maar uit tot morgen dan is er weer een dag. We hebben de auto toch niet perse nodig nu dus het kan nog wel ff zonder.

Dag 55 Vrijdag 3 april.
Vanmorgen door Arjen en Jochem afgezet op school, hun voorband die leegliep gepakt om deze van een binnenband te voorzien die ze gisteren in zichanchor gekocht hebben en begonnen met de les, pascal is verder gegaan met uitleg geven over de banden machine en heeft samen met de leerlingen de voorband van Arjen en Jochem gemaakt en ik ben tegen 10 uur naar het kampement gelopen met 3 leerlingen en extra gereedschappen en kabels om daar de bus te kunnen maken. Na het laten zien dat de auto niet wilde starten hebben ze de startmotor weer eruit gehaald. Zo kon ik laten zien dat deze wel functioneert maar niet wilt werken op het contactslot, toen heb ik ze uitgelegd dat ik een kabel wil leggen naar het dashboard met daar een schakelaar om de startmotor direct te bedienen zonder sleutel. Ik heb de kabel en drukknop voorbereid met een leerling en de andere twee hebben de kabels netjes weggewerkt die nog blootlagen van het contact slot en nieuwe verbinden laten maken bij de kabels die een beetje open lagen. Na dik 2,5 uur werk was er dan het moment van de waarheid zou hij starten of niet! Sleutel op contact… druk op de knop en vroem ! eindelijk hij werkt weer!. Hierna ben ik met de leerlingen naar school terug gereden samen met de gereedschappen die we hier nog hadden staan voor het maken van de auto. Pascal was ondertussen ook al klaar met het klaarmaken van de Rocky zodat deze kan meerijden met het defilé in Sindian. Dit kregen we pas gister te horen en hier waren wij niet zo blij mee, we hebben dit onderwijs les model niet gemaakt zodat deze gebruikt kon worden voor op de weg, niet alles functioneert naar behoren en wij vinden het zelf niet geheel verantwoord om daarmee de 30 Km naar Sindian te rijden. Maar goed Sané had dit overlegt met jan en dit zou geheel op zijn eigen verantwoording gaan zonder dat wij hier mee betrokken zouden worden. Maar goed pascal heeft de Rocky gelukkig zo ver weten klaar te maken dat er goed mee te rijden was en wij enigszins tevreden ermee zijn.
In de middag zijn we weer terug naar school gegaan omdat we zouden gaan oefenen voor de Defilé morgen . dit zou om 4 uur beginnen maar toen was helaas nog niet iedereen aanwezig en pas 3 kwartier later gingen we van start. In die 3 kwartier hebben we toegekeken hoe de motorkap van de Rocky bewerkt werd zodat wij deze kunnen ophangen in het lokaal, met de tekst erop Go For Africa & cfp Baila Etienne & Pascal. Als aandenken aan ons en wat wij hier gedaan en gemaakt hebben.
Nja nu maar het marcheren oefen waarvoor speciaal twee soldaten daar waren die het ons we ff zouden gaan leren. Allemaal op grote en dan met 2 aan 2 achter elkaar. En maar oefenen, na dik 1,5 uur waren we klaar met oefenen en konden we uitgeput terug keren naar het kampement

Dag 56 Zaterdag 4 april.
Vandaag om kwart voor 7 opgestaan voor het defilé. Het ontbijt was te laat en wij maakte ons zorgen dat we telaat zouden komen, we hadden niet echt een goed idee wat we precies konden verwachten vandaag. We waren net op tijd op school om de laatste voorbereidingen te treffen en alle leerlingen in de auto te laden 10 in totaal zonder mij en pascal mee te rekenen,om kwart voor 8 zijn we vertrokken voor de 1 uur durende reis naar Sindian. Tijdens de rit naar Sindian hebben we nog een aantal keren moeten stoppen omdat de rem links voor aanliep en veel te warm werd en de rook ervan af kwam. Sané moest en zou de Rocky zelf erheen rijden ondanks dat hij geen rijbewijs heeft en we hem pas gisteren hebben leren rijden. Hij laat de koppeling slippen en snapt niet veel van schakelen. In de 4 wegrijden is voor hem heel normaal maar snapt dan niet waarom de motor afslaat, nja rustig aan verder rijden dan maar en we zien wel hoever we komen. Eenmaal aangekomen daar gaapte iedereen ons aan, wat doen die tubab’s hier met die rare auto, er was veel interesse naar en verschillende soldaten kwamen ff een praatje maken met ons om te vragen wat dit was en wat we ermee deden. Het Defilé staat hier voor de Bevrijdingsdag en dan lopen alle scholen mee met bepaalde uitdrukkingen en te laten zien waar zei dit jaar voor staan. Baila had als thema dat je beter hier kon komen leren en geld verdienen dan met de boot naar een ander land te gaan en de kans hebben te verdrinken. Wij liepen hier dus in mee en hebben hier echt geschiedenis geschreven omdat wij de eerste tubab’s zijn ooit die sinds de bevrijding meelopen in het Defilé, we zijn zelfs genoemd op de radio en kregen een geweldig applaus. Zo maak je nog eens wat mee. We waren zelfs uitgenodigd om te komen eten bij de belangrijkste persoon van heel dit gebeuren maar hier zijn wij niet op in gegaan omdat wij honger hadden en het nog wel een aantal uren zou duren voor we eten zouden krijgen dan. Dus we hebben ons bij elkaar gepakt met de leerlingen en zijn terug naar Baila gereden zonder jan papis en sané, pascal met een leerling en Arjen met de Rocky en ik met de rest in de bus die het gelukkig nog steeds doet. Na aankomst hebben we gezamenlijk middag gegeten en de rest van de dag heerlijk gerelaxt en niets gedaan dan waar je zin in had.
Na het eten hebben we nog lang nagetafeld met nieuwe bezoekers die vandaag aangekomen waren en die 10 dagen hier op vakantie zijn vanuit Spanje om met de fiets alles te gaan bezichtigen hier.
Om half 10 ben ik me gaan klaarmaken om op stap te gaan naar zichanchor samen met Arjen, Chris, Jesper, Jochem, Papis, Steven, Alima en ikzelf natuurlijk 8 man totaal in het busje, het is 60 Km rijden dus zou wel een uur duren voor we daar waren en dan moest Alima ook nog haar papieren gaan pakken thuis. Na aankomst belde Chris zijn leerlingen op die ons zouden vergezellen vanavond, de eerste club die we tegenkwamen vonden we niets en zijn we verder gelopen naar een andere die beter zou zijn. Daar aangekomen moesten we 1000 CFA entree betalen ( €1,50 ongeveer ) en vrouwen hadden gratis entree, de zaal was bijna leeg maar toch begonnen de personen die met ons meewaren gekomen al gelijk aan het dansen op de muziek die veel te luid stond. Na de eerste redbull voor mij en Flag voor Arjen waren wij alweer de eerste en de enige Tubab’s die hen vergezelde langzaam werd het al wat drukker en gezelliger. Arjen had al snel zijn oog gelegd op 3 andere tubab meisjes waar later van bleek dat zei Amerikaans waren en hier met vakantie zijn. Er was nog een andere tubab die van Spanje kwam en aan het dansen was alsof ze in een trip vast hing. Tegen half 3 heb ik als bob gezegd dat ik terug wou en zijn we terug gelopen naar de auto waar we met veel plezier hebben nagepraat over afgelopen avond :) tegen kwart voor 4 lag ik weer in me bed.

Dag 57 zondag 5 april.
Vanochtend eindelijk weer eens kunnen uitslapen, nja voor zover dat mogelijk is natuurlijk, want het is hier in de ochtend al erg warm en dan is goed slapen onmogelijk, en dan hebben we het nog niet over de mieren en andere insecten gehad die er rondlopen.
Vandaag dus gewoon lekker gerelaxt en niets moest alles mocht, dus hebben Arjen en Ik samen de auto’s gewassen, eerst de escort en daarna de bus, lekker de zwembroek aan en aan de gang. Was wel lekker opzicht in het zonnetje en dan met het water spelen. Na het wassen van de auto’s was het tijd om verder te gaan relaxen en niets doen tot dat het middag eten kwam, en dat hebben we dus ook gedaan. Verder was er vandaag echt weinig om hier te vermelden, was gewoon lekker relaxen en niets anders, een van de weinige keren dat hebben kunnen doen.
Daarom ben ik maar weer het dagboek gaan bijwerken waar ik echt dagen mee achter lag en er nu eindelijk weer eens de tijd echt voor kreeg. Mja zal jullie over deze dag niet verder meer lastig vallen en doorgaan naar maandag 6 april dag 58