dag 18 t/m 22

Dag 18 25 februari 2009.

Vanochtend hebben we weer eens kunnen uitslapen we hadden vandaag een rustdag maar moesten wel nog 1,5 uur rijden tot het hotel. Na het ontbijt van crackers en een fruit cocktail hebben we de bende van de vorige avond opgeruimd en onze spullen weer in de auto gezet. Rondt 11 uur was het vertrek gepland. Maar dat werd iets later omdat ik de kenteken verlichting en de achterlamp nog moet maken. De kenteken verlichting was zo gemaakt dat was geen probleem, maar de achterlamp wilde nog niet werken na het vervangen van het lampje. Maar de tijd was er niet om verder te zoeken naar het probleem. Dus da maar uitgesteld tot later, reden nu toch overdag en dan heb je die verlichting niet nodig. Op de weg terug kwamen we nog een paar kamelen tegen die we toch stiekem gefotografeerd hebben ondanks het klagen van de herder. Eindelijk konden we weer eens harder dan 90 rijden, we reden nu samen met die andere groep en die hebben geen trage auto’s zoals een unimog erbij. Wat een snelheid 130 !! dat is lang geleden maar zon relaxed, kom je tenminste eens vooruit haha… aangekomen op het hotel bleek dat er voor ons geen aparte kamer meer vrij was en we samen met een paar andere jongens een grote slaapzaal moesten delen. Nja het moet dan maar ook hier neem je er genoegen mee, want meer kun je hier toch niet eisen en voor een appartement zouden we zelf bij moeten betalen. Deze middag kregen we van bomba de leider van de gidsen als goedmakertje een heel apart maar ook heel lekker broodje, het was een stokbrood met sla frietjes vlees en saus erop! Wat een combi maar wel lekker. We kregen van de mensen die er al een nacht door gebracht hebben het advies om vanavond lekker in de stad te gaan eten, zei hadden een restaurantje gevonden waar je heerlijke pizza kon krijgen en een waterpijp kon roken ( JA NU NIET GELIJK AAN DRUGS DENKEN OF AAN SIGARETTEN IS HEEL WAT ANDERS ! ). We hebben aan de kok van het hotel doorgegeven dat wij en nog een aantal mensen niet mee zullen eten vanavond en dan was het verder geen probleem. Die middag heb ik me voor het eerst in een paar daggen kunnen douche ! Wel koud maar zo lekker, al het zand dat in me haren zat kon er nu eindelijk uit ! Pas na 3 keer wassen met genoeg shampoo had ik het er bijna allemaal uit. Was een heerlijk gevoel is dat je voelt je dan een stuk frisser en fitter. Nu kon ik ook weer me baard eraf halen die al een aardige lengte had gekregen… je raakt er dan toch wel aan gehecht haha. Na het opfrissen en schone kleren aantrekken en dus ook het klaarmaken van de slaapplek voor de avond zijn we met
Nog 3 andere ( bas, Cliff en Gislane ) de stad in gereden. Eerst naar het internet café want dat was nu al een hele tijd geleden en er zullen vast wel een aantal leuke mails binnen gekomen zijn. Nou ik heb er zeker 1,5 uur achtergezeten ( ja jullie zullen nu vast denken of zeggen ja dat is toch nog niets voor Etienne ) maar voor hier nu was dat eigenlijk wel een tijd. Alle mails beantwoorden, het dagboek plaatsen getracht foto’s erop te zetten maar zonder succes, het internet is hier echt niet zo snel als wij gewent zijn en dan duurt het een eeuwigheid om één foto te plaatsen. Na het internetten zijn we opzoek gegaan naar het te zien hoe hier alles gaat. Je rijdt door mooie wijken en daarnaast ligt opeens een sloppen wijk. De nieuwste auto’s zie je ook hier overal rijden. En Ohja deze is voor Michel, waar denk je dat je de meeste nieuwe landcruisers ziet rijden ! Hier en ook in Mauritanië of Marokko . Echter hebben ze hier een andere naam prada. Ze rijden langs met de folie voor transport er nog op en de stikker met streepjescode op de rechtervoorraam. Niet normaal wat je hier ziet rijden qua auto’s en het verschil tussen rijk en arm is hier echt enorm er is geen tussen klassen zoals we in Nederland of wel Europa hebben. Je bent of rijk of arm dat zie je aan de huizen en de auto’s of de kleding. Tijdens het toeren kregen we het idee om het strand te gaan zoeken dus ik op goed geluk en me gevoel het strand gaan zoeken, wat we uiteindelijk ook gevonden hebben. Wat is dit zonde een heel mooi groot strand maar het ligt vol met afval en niemand die zich geroepen voelt om het op te ruimen. Ook de regering of gemeente doet er niet aan. Na een mooie strand wandeling zijn we terug gelopen naar de auto om langzaam terug te rijden naar het hotel. Op de terugweg zijn we nog gestopt om te tanken, wel bij een Total want andere zijn niet te vertrouwen in de kwaliteit. Nadat we gevraagd hadden of het een probleem was als we zouden betalen met eogia’s en euro’s hebben we de tank en reserve tanken compleet vol gegooid. Dit hebben ze ons aanbevolen omdat het geen goed idee is om in Senegal te tanken, ten eerste omdat ze er toeristen bezeiken met geld en de kwaliteit er erg slecht is. We hebben hier voor 14500 eogia’s en 70 euro getankt. De benzine had een andere kleur dan wij tot nu toe gezien hadden en het wordt hier essence genoemd. Hierna zijn we terug gereden naar het hotel en hebben daar nog lekker gerelaxt en de mankementen aan de verholpen. Doordat het aggregaat tegen de kabels en het Imperial drukte is de draad doorgesleten en maakte deze een kortsluiting waardoor de zekering er uit is gevlogen. Nou dat probleem opgelost en we waren klaar om te gaan eten bij café Sahara. Wat voor hun begrippen heel luxe is en waar alleen rijke en zakenmensen komen. Hier heeft Pascal een pizza margarita gegeten en ik een calzone en daarna nog een hamburger met friet. We konden het toch niet laten om met de groep samen een waterpijn te bestellen en allemaal eens proberen hoe zoiets nou is. Het is een apart en heel anders dan je zou verwachten, je ademt een soort van nicotine vrije rook in met mint smaak die gefilterd wordt door het water onder in de pijp. Leuk om eens te proberen maar niet voor herhaling vatbaar. Voor het eten hebben we in totaal 3000 eogia’s en 10 euro betaald voor de pizza, cocktails koffie en cola. Na het eten zijn we terug naar het hotel gegaan en daar stond de verhoogde ford escort station met problemen. Zei hadden of diesel of erg vervuilde benzine getankt, daar zijn we nog niet over uit. Ze moesten heel de tank leegpompen en vullen met goede benzine, hiervoor was weer onze hulp nodig omdat wij een externe pomp in de auto gemaakt hebben. Onze auto naast die van hun gezet en op verschillende manier geprobeerd de brandstof uit de tank te pompen. Via de vulslang ging het niet doordat de terugslagkleppen de slang hinderde. Een andere oplossing was om de pomp van de ford door te schakelen zodat deze bleef pompen en wij het met onze pomp via de retour leiding onder de motorkap eruit zouden pompen. Op deze manier is het ook gelukt zonder verdere problemen. Na het starten bleek dat ook de bougie kabels slecht waren en oversprongen naar de andere wat ervoor zorgde dat de motor slecht liep, eerst hebben we het complete bobine unit vervangen met kabels maar ook deze bleken slecht te zijn. We hebben de kabels allemaal met isolatieband afgetapt en het probleem was vrijwel opgelost. De motor liep nog niet helemaal goed maar beter dan voorheen, er zat nog teveel vuil in de leidingen en de motor. ( naderhand bleek het pas na 80 Km rijden beter te zijn geworden ). Het was al 12 uur in de nacht en we moesten er weer om half 5 uit. Om 5 uur moesten we ontbijten en 6 uur vertrekken. Het slapen was echt geen pretje de kamergenoten waren erg luidruchtig en hadden totaal geen respect voor onze vraag om stil te zijn. Ik heb me maar stil gehouden, Pascal had daar wat meer moeite mee en heeft er een aantal keren iets van gezegd. Maar ook zonder resultaat.

Dag 19 Donderdag 26 februari 2009.

Vanochtend toch maar iets langer geslapen met de tijd zouden we het toch wel redden en de slaap konden we wel extra gebruiken. Schone kleren aangedaan en de spullen in de auto gezet. Eerst dat maar en daarna eten kunnen we altijd vertrekken als het nodig is.
Om 06.20 zijn we uiteindelijk vertrokken bij een km stand van 237134 Km.
Nog geen 20 minuten later stopt jan met rijden zijn diesel heeft net als een paar andere dieselmotoren geen olie druk, waar dit aan heeft gelegen is en blijft een raadsel want na het opnieuw starten is de olie druk oké.
We rijden samen met de groep van jan en friends go for africa naar de grens van Mauritanië en Senegal . om 13 uur zijn we bij de grens van Mauritanië na een mooie rit over onverharde wegen en een National park waar we stiekem moesten filmen en fotograferen. Dat hebben we ook gedaan omdat je hier zoveel mooie natuur had en overal mooie beesten liepen.
Binnen een uur waren we Mauritanië weer uit en moesten we weer over een stuk niemandsland doorrijden naar de grens van Senegal. De grens hier was weer druk. Overal kinderen en mensen die naar je raam komen en je om spullen vragen. Je wilt ze ook hier graag iets geven maar we zouden hier in totaal 2 uur en 3 kwartier moeten wachten. En dan zal je toch moeten wachten anders zijn ze niet bij je weg te slaan, net strontvliegen zoals we het hier noemen
Hier krijgen we ook de nieuwe gids die ons 7 weken zal begeleiden en waar we alles aan kunnen vragen over wat we willen weten. Zijn artiesten naam is 2pac en zijn echte naam is alhagie, hij heeft een Nederlandse vrouw Perta uit de buurt van bakel en 1 kind. Om 16.42 en een Kilometerstand van 237379 Km zijn we eindelijk door de grens van senegal, ik had nog een paar luchtbedjes opgeblazen en aan de kinderen daar gegeven. Ook hebben we tijdens het wachten op de papieren een band van de unimog geplakt die op 7 plaatsen gaten erin had ( binnenband ) . nu konden we eindelijk doorrijden naar de overnachtingplaats voor vannacht waar alle teams elkaar weer zouden ontmoeten.
De Zebra bar is een schiereiland waar verschillende huisjes opstaan en een groot gebouw met een uitkijktoren. Er is ook een camping, met mooi sanitair en een goed terras aan het strand. Je kunt hier verschillende dingen doen van surfen, kajaken met een kano het water op of gewoon lekker niks doen. We hadden wel al besloten met het team de dag erop door te rijden naar lac rose 300 km verder. We zouden dan gewoon relaxt aankunnen rijden en de dag erna een rustdag hebben bij een mooi hotel met zwembad en een eigen kamer met douch en wc. De avond in de zebrabar was erg gezellig na een paar welverdiende biertjes en het eten van de koeskoes met rundvlees zijn we bij het gezellige team langsgegaan om daar nog pannenkoeken mee te eten :).

Dag 20 Vrijdag 27 februari 2009.

De afspraak was om rondt half 10 a 10 uur te vertrekken en Pascal en ik waren dan ook op tijd klaar om te vertrekken, maar je kunt niet van de andere teams op aan en zijn we uiteindelijk pas om kwart over 11 vertrokken. Tijdens de rit hebben we geen problemen gehad en we waren we tegen half 4 op de plaats van bestemming. Wat een mooie plaats hebben er geen spijt van dat we zijn doorgereden. Mooie kamer veel groen goed zwembad en een mooi restaurant met draadloos internet ! daar hebben we ook goed gebruik van gemaakt want dit was de eerste x dat we dat hadden en nog gratis ook. Ik ben gelijk de mail gaan lezen en op msn gegaan. Leuk om een aantal mensen weer te spreken, waaronder John die ik ook al een tijd niet meer gesproken had maar wel mis. We hebben die avond met z’n alle heerlijk gegeten en ook hier waren we echt niet vies van een paar biertjes per man!
Ik heb nog tot laat op de computer gezeten om het dagboek bij te werken en heb ook andere de kans gegeven om de mail te lezen en hun vrienden te spreken op msn.



Dag 21 zaterdag 28 februari 2009.

Wat een nacht, allang niet meer zo lekker geslapen. Onder een clamboe nog wel tegen de muggen. Lekker kunnen douche met warm water en schone kleding aangetrokken. Ontbijt stond al klaar in het restaurant toen we gingen ontbijten, gewoon stokbrood met nutella of jam, en koffie en thee.
We hadden met het team afgesproken om met z’n alle quad’s te huren die ze hier hadden en dan rondt het meer te gaan rijden, moest helaas wel met een begeleider die naar onze mening iets harder had mogen rijden en meer leuke duinen en jumps had mogen pakken. Maar verder was het een super tochtje we hebben er goed van genoten. Het quad rijden kosten ons €38,- p.p voor een uur maar dat hadden we er beide echt wel voor over, deze rustdag hadden wij verdient en maakte er ook goed gebruik van. Na het quad rijden zijn we weer terug gegaan naar het restaurant waar we samen met Jan geluncht hebben en nog een paar goede tips meekregen van hem betreffende de stage en wat er met de auto enz ging gebeuren. Na het beten ben ik alweer achter de laptop gekropen en heb daar een super gesprek gehad met John via msn en de webcam. Mijn dag kon niet meer stuk en zal de komende 7e weken met een smile van oor tot oor rondlopen. Ook heb ik nog gepraat met Mam en Thierry via msn en mijn webcam. Dat deed me ook erg goed en vond het leuk Julie weer gesproken te hebben. Tegen kwart voor 6 werd ik gehaald door wim ik had afgesproken paard te gaan rijden langs het strand bij zonsondergang, er waren maar 2 paarden beschikbaar en wij waren de gelukkige die meekonden, ik heb haar €15 euro gegeven voor deze rit die erg rustgevend was en mooi om zo de natuur te zien. Het was geweldig om met het paard door de branding van de zee te galopperen was lang geleden dat ik dat gedaan had! Maar zeker voor herhaling vatbaar als ik de kans krijg. Pascal was ondertussen al een tijdje naar de stad met een paar man in onze auto, zij gingen bier halen voor het kampvuur van vanavond, zou maar een half uur duren maar dat zijn een paar half uurtjes geworden. Toen zij terug waren en iedereen klaar was om naar het kampvuur te gaan is Pascal de sleutel van de kamer verloren ergens in de auto of op weg naar de auto, dat weten we nog niet… dus eerst maar een nieuwe regelen en zorgen dat we onze kamer weer in kunnen. Dat was geen probleem, we kregen de sleutel van kamer 20 ( wij hebben 19 ) want die zijn toch allemaal hetzelfde bleek later.
Het kampvuur was erg gezellig en hebben weer volop lol gehad, mede door het bier natuurlijk maar wasn een geslaagde avond. Om half 1 zijn we terug gegaan naar de kamer om te gaan slapen, de wekker zou alweer vroeg gaan om half 6 want ontbijt stond om 6 uur klaar en vertrek stond gepland voor 7 uur. Nog lekker gedoucht vanmorgen en naar het ontbijt gegaan wat alweer voor ons klaarstond.

Dag 22 zondag 1 maart 2009.
Het hotel heeft ons voor 2 nachten met eten en drinken €132 gekost zonder de 2 x €38 voor het quad rijden, en de €15 voor het paardrijden.
We zijn rond 07:20 vertrokken in de zelfde groep als de vorige x dat we de grens over gingen. Hierna werd het gewoon iedere groep voor zich omdat de weg gemakkelijk te vinden was en het anders te druk zou worden bij de grens post. Tijdens de rit heeft 1 team grote problemen gehad. Tijdens het rijden over slechte wegen is de achteras onder de pajero short body van the driving dutchmen gebroken. De verbinding kon de zware last niet meer dragen en heeft het begeven aan de linkerkant.
Alles moest weer van de auto en met man en macht hebben we de aanhangwagen eraf getild en alle spullen in de unimog gelegd. We moesten haast maken anders zouden we niet optijd bij de grens overgang zijn en de boot mislopen. De laatste boot zou om 8 uur gaan en als we deze niet zouden hebben moesten we daar in de buurt overnachten maar dit wel doorspreken met de politie. Zij zouden ons dan een escorte geven zoals we nu ook kregen zodra we aan de andere kant waren. Na het vastzetten van de as met spanbanden zijn we langzaam verder gereden en hebben aangekeken hoe de as zich op die manier hielt. Al snel ging het weer mis de as stond er compleet scheef onder en we moesten weer stoppen. Nog een extra spanband erbij gezet voor de zijdelinkse krachten en we konden weer verder. Nu met minder problemen en het tempo ging weer omhoog. Om 5 voor 3 kwamen we bij de grens aan en konden we weer alle papieren afgeven en €50 per auto betalen en de boot overtocht. Na een uur en een 20 minuten waren we de grens over en gingen we in een complete groep door naar de veerboot, hier hebben we eerst nog moeten wachten op de groep die later dan ons vertrok omdat we met z’n alle in een keer over wilde gaan. Rond half 9 waren we op de boot en om 21.20 reden we van de boot af. Vanaf hier gingen we in een grote Cologne door met politie begeleiding naar kairoh garden de plaats waar we een week zullen blijven en iedereen verteld krijgt wat we verder zullen gaan doen. Het ontvangst was super. De bakelse vrouwen verwelkomde ons en al het personeel stond ons al op te wachten. JAAAAAAA we hebben het gered, we zijn heelhuids aangekomen zonder grote problemen bij onszelf ! iedereen wenste elkaar proficiat en Jan gaf nog een toespraak het eten stond al klaar en deze avond is nog flink gevierd met veel alcohol plezier!